Społeczność Dojrzałych Graczy

Dlaczego zakładasz, że niepotrzebnie dzieli ludzi? Nie jest przecież powiedziane, że ludzie należący do różnych subkultur nie mogą się przyjaźnić. Współcześnie zresztą nie ma chyba takich, które otwarcie by ze sobą rywalizowały, a przynajmniej ja w swoim otoczeniu się z takimi nie spotkałam.

Dres vs metal to chyba tylko w gimnazjach i szkołach średnich, i to tylko tak dla zasady. Wzajemna wrogość nie leży raczej w ideologii żadnej s tych subkultur.
Podobnie jest ze skinami. Dawniej prowadzili wojny z punkami, ale prawdziwych punków obecnie nie ma, więc też ciężko stwierdzić.

Osobiście teraz nie widzę jakiegoś podziału, sam można by powiedzieć należałem do wielu. Okres gimnazjum. Jak były włosy do pasa, to wiadomo metal, brudas, marioka itp. Potem jak się na łyso oje*ałem i zacząłem na sportowo chodzić to z kolei dres. Swego czasu też miałem dredy to i rastaman kurde XD Znowu bym zapuścił i skręcił, ale za dużo roboty czekać aż włoski urosną i to mycie codziennie - mam strasznie gęste włosie i ciężka sprawa.

Mi się włosy strasznie kręcą i do tego są gęste jak wspominałem dlatego za dużo roboty z ich ogarnięciem jest, a mi już golenie się wystarczy do tych spraw łazienkowych, no czasami zdarza mi się prysznic wziąć

Ostatnio edytowany przez Simeonus (2014-01-21 09:58:56)

Czasem niestety, gdy mężczyzna zaczyna łysieć długie włosy wyglądają na nim niestety dość nieestetycznie.
Zawsze lubiłam metali, sympatyzowałam z gothami, czy zdarzyło mi się nawet mieszkać z Oiką. Mój przyjaciel niemal od dzieciństwa, został skinem i nie wpłynęło to na nasze relacje, jaką drogę wybrał. Szanujemy się, rozmawiamy ze sobą otwarcie o podziałach, o ludziach i tym, co najzwyklej w świecie, po prostu nas denerwuje w tej chorej rzeczywistości.
Nie mam osobiście nic do żadnej subkultury, grupy wyznaniowej, czy grupy wiekowej. Wszędzie zdarzają się niestety ludzie, jak też taborety. Sama preferuję czerń, ale nie mam nic także przeciwko neutralnemu ubiorowi. Ludziom dyskryminującym innych za wygląd i poglądy dziękuję, ale ich towarzystwo nie będzie mi odpowiadać.

Pracując wśród ludzi w różnych miejscach, przekonałam się, że czasem bardzo łatwo jest zbyt pobieżnie ocenić osobę.
Najlepiej jest mieć zawsze neutralny stosunek, jak biją- uciekać, a jak są w miarę zjadliwi, też pokazać się z dobrej strony.

Pracując z niepełnosprawnymi, nie oceniam ich urody. Siedząc przed kompem i grając, nie oceniam, jak ktoś wygląda, ale jak gra. Poznając na koncertach ludzi, większą uwagę poświęcam tym, z którymi znajduję wspólny język.